Προβολή της ταινίας “Amour” Κυριακή 11/06 21:00

Αγάπη | Amour
Δραματική 2012 | Έγχρ. | Διάρκεια: 127′
Αυστριακή ταινία, σκηνοθεσία Μίκαελ Χάνεκε
με τους: Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, Έμανουέλ Ριβά, Ιζαμπέλ Ιπέρ

Ο Ζορζ και η Αν είναι παντρεμένοι όλοι τους τη ζωή: το κομμάτι της ζωής τους που είναι κοινή είναι μεγαλύτερο από εκείνο που έχουν ζήσει χώρια. Είναι μεγαλοαστοί, ζουν σ’ ένα υπέροχο σπίτι στο κέντρο του Παρισιού, γεμάτο βιβλία, δίσκους, ένα πιάνο, πίνακες, δείγματα μιας εσωτερικής καλλιέργειας και μιας αγάπης για το ωραίο. Διαβάζουν ακόμα τα καινούρια μυθιστορήματα, πηγαίνουν σε κονσέρτα, προσθέτουν αναμνήσεις στις μέρες τους. Γυρίζοντας ένα βράδυ στο σπίτι, κάποιος έχει αποπειραθεί να παραβιάσει την πόρτα τους. Η Αν κοιμάται ανήσυχα. Την επόμενη μέρα, η «εισβολή» έρχεται όχι από έξω, αλλά από πολύ μέσα: η Αν παθαίνει ένα εγκεφαλικό, αργότερα ένα ακόμα, η κατάστασή της χειροτερεύει διαρκώς και ο Ζορζ τη φροντίζει, όπως μόνο εκείνος ξέρει και μπορεί, σαν ένα μικρό, αδύναμο παιδί που χρειάζεται τη βοήθειά του, σα φρουρός και προστάτης της δικής τους ιστορίας.

Δυο άνθρωποι, κλεισμένοι στο δικό τους χώρο, το σπίτι τους και στο δικό τους κόσμο, τη ζωή ενός αγαπημένου ζευγαριού. Η κόρη τους (η Ιζαμπέλ Ιπέρ σ’ ένα μικρό αλλά αριστοτεχνικά χτισμένο ρόλο), από μακριά, βλέπει και κρίνει με χαρακτηριστικό εγωισμό. Η οικονομική τους άνεση τους επιτρέπει να φέρνουν τον έξω κόσμο μέσα – τα ιατρικά μηχανήματα, τα ψώνια, τις μουσικές – για να συμπυκνώσουν το χρόνο τους μέσα στους τοίχους της καθημερινότητάς τους. Ο στρογγυλεμένος, προσεκτικός, κομψός λόγος τους καταρρέει όσο το σώμα καταβάλλεται, αλλά μέσα στο χάος της αδυναμίας, η επικοινωνία παραμένει ακριβής, μόνο για τους δυο τους.

Επικεντρώνοντας και πάλι στο αγαπημένο του θέμα του εγκλωβισμού, της εγκατάλειψης και της εισβολής, ο Χάνεκε κάνει αυτή τη φορά μια ταινία, οπωσδήποτε την ωριμότερή του ως τώρα, για την πιο μεγάλη απειλή, τον θάνατο και για την πιο μεγάλη σωτηρία, τον έρωτα. Ξαναφέρνει στο προσκήνιο την Εμανουέλ Ριβά, του «Χιροσίμα Αγάπη μου», τη συντροφεύει με τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν που δεν έχει χάσει τίποτα από το μεγαλειώδες ταλέντο του και κινηματογραφεί την επιτομή ενός ζευγαριού που αποδεικνύει την αγάπη του χωρίς λόγια, ούτε καν με πράξεις, παρά με την απόλυτη δυαδικότητα της ύπαρξής του.

Πηγή: http://flix.gr

This entry was posted in Δραστηριότητες, Πολιτισμός, Προβολές