Αλληλεγγύη

Αξιοπρέπεια

Αγώνας

Ανατροπή

 

Εδώ και 3 χρόνια δεχόμαστε μια πρωτοφανή επίθεση από την μεριά του κεφαλαίου στην προσπάθειά του να ξεπεράσει την οικονομική του κρίση. Μία επίθεση που υλοποιείται σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των μνημονίων την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ. Για να ξεπεράσουν την κρίση τους, γυρνούν την κοινωνία δεκαετίες πίσω, πάνω στις πλάτες μας. Κάθε μέρα χιλιάδες από εμάς βιώνουμε τη συντριβή κάθε εργατικού δικαιώματος που κερδήθηκε με αίμα και θυσίες. Κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα όπως: η σταθερή δουλειά, το οχτάωρο, η άδεια, η αποζημίωση, η ασφάλιση, οι συλλογικές συμβάσεις, η δωρεάν περίθαλψη, η παιδεία, η πρόνοια, το δικαίωμα στον αγώνα και την απεργία γίνονται παρελθόν. Ενώ στις δημόσιες κοινωνικές παροχές (ενέργεια, νερό) και τους ελεύθερους δημόσιους χώρους έχει ήδη μπει πωλητήριο. Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν λέγοντας ότι αν δεν υπακούσουμε θα πτωχεύσουμε, τη στιγμή που ήδη το 35% του λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχιας, ένας στους τρεις είναι άνεργος, οι νέοι του τόπου μας φεύγουν πάλι στην μαύρη ξενιτιά και η αβεβαιότητα για το μέλλον και τη ζωή μας πνίγει.

Την ίδια στιγμή αυτοί που ευθύνονται για την κρίση συνεχίζουν να θησαυρίζουν από το μόχθο των εργαζομένων, εκστομίζοντας με θράσος «μαζί τα φάγαμε» και επιχειρούν εκτός από το να μας πείσουν ότι είμαστε «συνένοχοι» ,να μας βάλουν να μαλώνουμε μεταξύ μας για μια θέση 4ωρης εργασίας με 300 ευρώ το μήνα, για μια χούφτα ψωμί. 

Επιχειρούν να θεμελιώσουν τη μοναδική διέξοδο για το κεφάλαιο, αυτή που περνάει από την λεηλασία των εργαζομένων, τη διάλυση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων τους.

Απέναντι στη δυσαρέσκεια του κόσμου που μεγαλώνει και αναζητά δρόμους για να εκφρασθεί, υλοποιούν μια ολομέτωπη επίθεση κυβερνητικής, κρατικής και παρακρατικής βίας, ένα αντιδραστικό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, με σημαία το δόγμα Δένδια «νόμος και τάξη» (επιστρατεύσεις απεργών, επεμβάσεις των ΜΑΤ και κάθε λογής δυνάμεων καταστολής σε κάθε διαδήλωση, άγρια καταστολή στα αγροτικά μπλόκα, στο ΜΕΤΡΟ, στους ναυτεργάτες, κατάληψη ολόκληρων χωριών και πλαστικές σφαίρες στη Χαλκιδική, άγριος ξυλοδαρμός συλληφθέντων, λάσπη και “πληρωμένη” καθεστωτική επίθεση από τα ΜΜΕ).

 

Για ένα άλλο εργατικό κίνημα αντίστασης και ελπίδας

Ο λαός μας τα τελευταία χρόνια έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει μια πολύμορφη και ηρωική μάχη για τη δουλειά κaι τη ζωή του με δεκάδες πανεργατικές απεργίες και ηρωικούς απεργιακούς αγώνες(Χαλυβουργία, ΟΤΑ, ΜΕΤΡΟ, ναυτεργάτες, αγρότες), με απειθαρχία και αντίσταση στην καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος (χαράτσια ΔΕΗ). Αγώνες σαν αυτούς που και στην περιοχή μας ζήσαμε με την πολύμηνη απεργία στη PhoneMarketing.

Παρόλα αυτά μιας σειρά αδυναμιών απομάκρυναν τη δυνατότητα ενός αποφασιστικού χτυπήματος στην κυρίαρχη πολιτική που θα δώσει ανάσα στους ανθρώπους του μόχθου. Αυτές τις αδυναμίες μπορούμε να τις υπερβούμε μόνο με μια τομή τόσο στον τρόπο οργάνωσης των αγώνων μας, όσο και στην κατεύθυνση που θα λαμβάνουν αυτοί.

Πιστεύουμε πως χρειάζεται να πάμε λίγο πίσω, για να πάμε μπροστά: Τότε που οι εργάτες αγωνίζονταν για έναν καλύτερο, ριζικά διαφορετικό κόσμο. Τότε που ο άνεργος δεν ήταν ανταγωνιστής για μία δουλειά των 200 και 300€, αλλά συναγωνιστής, γείτονας. Στις χρυσές σελίδες της Φεντερασιόν όπου έλληνες, τούρκοι, σλάβοι κι εβραίοι εργαζόμενοι πάλευαν μαζί ενάντια στον πόλεμο και την εργοδοσία. Στο εργατικό ΕΑΜ που αγωνιζόταν ενάντια στην πείνα, την επιστράτευση, τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Σήμερα, μαζί στον αγώνα της ζωής εργαζόμενοι κι άνεργοι, σταθερά και ελαστικά απασχολούμενοι, Έλληνες και μετανάστες, νέοι και μεγαλύτεροι.

Πιστεύουμε πως είναι  αναγκαία η ύπαρξη ενός μαχητικού, ταξικού ενιαίου εργατικού κινήματος. Ενός κινήματος εργαζομένων, ανέργων, ελαστικά απασχολούμενων, αυτοαπασχολούμενων ελλήνων και μεταναστών

–που θα αναμετριέται για το σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων(ελλήνων και μεταναστών) και των ανέργων.

–Που θα αναμετριέται με τις πολιτικές των κυβερνήσεων που επιβάλλουν μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, θα αναμετριέται με την ΕΕ και το ΔΝΤ και θα επιδιώκει την ανατροπή τους

–Που θα είναι σε κόντρα με τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, τις λογικές του «λιγότερου κακού» ή του «κοινωνικού εταίρου», τις λογικές ότι εργοδότες και εργαζόμενοι είναι μια οικογένεια.

–Που θα είναι σε κοινή δράση με πρωτοβάθμια σωματεία και εργασιακές επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες εργαζομένων.

–Που θα δίνει μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς που κλείνει, μαζί με κάθε εργαζόμενο που απολύεται ή μειώνεται ο μισθός του.

–Που θα προσπαθεί να επανακαθορίσει και να υπηρετήσει την ανάγκη της συλλογικής οργάνωσης των εργαζομένων

— Που θα βάζει σαν κομβικό χαρακτηριστικό του τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στην οργάνωση των αγώνων, ώστε να πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση της ανατροπής στα χέρια τους.

Από τη μεριά μας, επιδιώκουμε να γίνουμε μέρος της προσπάθειας για να συγκροτηθεί ένα εργατικό κίνημα με τέτοια χαρακτηριστικά.

 

Διαλέγουμε να δράσουμε συλλογικά

Ο ατομικός δρόμος, το έχουμε πια καταλάβει, είναι αδιέξοδος. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το μέγεθος της  επίθεσης και αφήνει τον καθένα μας μόνο του και ανυπεράσπιστο. Γι αυτό, σ΄ αυτό το μέλλον που μας επιφυλάσσουν, εμείς επιλέγουμε το δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο του αγώνα, της συλλογικότητας, της ρήξης και της ανατροπής. Το δρόμο της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Το δρόμο της ανιδιοτέλειας και της χειραφέτησης.

Απευθυνόμαστε λοιπόν, στην συντριπτική εργαζόμενη πλειοψηφία που συνθλίβεται από την καπιταλιστική κρίση και την αντεργατική επίθεση, στο διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα του λαού και της νεολαίας που βρίσκεται στην ανεργία, στη νέα βάρδια της εργασίας που έχει γίνει συνώνυμη με την περιπλάνηση και την αναζήτηση, στους μετανάστες (που βιώνουν, με τον πιο ακραίο τρόπο, την εργοδοτική, κρατική και παρακρατική τρομοκρατία), στους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους, τις γυναίκες, αλλά και τους συνταξιούχους και τους καλούμε να κάνουμε όλοι μαζί ένα βήμα στη αναγκαία συλλογική οργάνωση και διεκδικητική μας δράση.

Στην περιοχή μας υπάρχουν εργαζόμενοι, ανάμεσά τους πολλοί μετανάστες, σε μεγάλους και μικρότερους χώρους παραγωγής, μεγάλα και μικρά εμπορικά καταστήματα και αυτοαπασχολούμενοι.

Στο φόντο της ανεργίας που καλπάζει στο 30%, ο φυσικός χώρος δράσης μεγάλου κομματιού εργαζόμενων ή πρώην εργαζόμενων μεταφέρεται στη γειτονιά. Εκεί λοιπόν, πρέπει να βρεθούν τρόποι, αυτός ο κόσμος να υπάρχει και να ζει με αξιοπρέπεια, πρέπει να βρεθούν διέξοδοι  να δρα και να αγωνίζεται.

Γι αυτό χρειάζεται να δημιουργήσουμε έναν χώρο συνάντησης, προβληματισμού, αναζήτησης αλλά και διεκδικητικής δράσης, μεταξύ των εργαζομένων αλλά και των ανέργων της Νέας Ιωνίας, όλων των ανθρώπων που εναντιώνονται στον καπιταλισμό, στη βάρβαρη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και του ανθρώπου πάνω στη Φύση. Σε μια τέτοια αναγκαιότητα θέλουμε να συμβάλλουμε  με τη δημιουργία της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας «Υδραγωγείο».

Μέσα από τη λειτουργία της Εργατικής Λέσχης, μαζί με την προσπάθεια για συγκρότηση του εργατικού κινήματος της εποχής μας, μαζί με τις διεκδικήσεις των δικαιωμάτων μας, θέλουμε να προβάλλουμε και να υλοποιήσουμε μία άλλη αλληλεγγύη, αυτή μεταξύ της εργαζόμενης πλειοψηφίας, μακριά από τις φιλανθρωπίες της εκκλησίας που διαχειρίζεται τεράστιες περιουσίες, των επιχειρηματιών (ΣΚΑΙ, Νιάρχος κλπ) που μας εμπαίζουν, δίνοντάς μας ένα ξεροκόμματο ενώ στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές που μας έχουν οδηγήσει στην κατάσταση που είμαστε, την “αλληλεγγύη του ρουσφετιού” των αστικών κομμάτων και των τοπικών αυτοδιοικητικών παραγόντων, των δήμων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χρηματοδοτούν «δομές αλληλεγγύης» για λίγους, και υπό προϋποθέσεις, ενώ καταργούν τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις δομές πρόνοιας για τους πολλούς.

Θέλουμε να προβάλουμε δείγματα ενός άλλου αντιεμπορευματικού τρόπου ζωής, που θα σέβεται το περιβάλλον, να προτάξουμε άλλα καταναλωτικά πρότυπα, ως εκφράσεις των δυνατοτήτων όλων εμάς που παράγουμε τον πλούτο.

Αλλά και να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός σύγχρονου λαϊκού και εργατικού πολιτισμού, να δώσουμε τη δυνατότητα γνωριμίας με όλο τον πλούτο ιδεών, θεωριών, επιστημονικών γνώσεων που μπορεί ένας άνθρωπος να αποκτά σε κάθε στιγμή της ζωής του, να αναδείξουμε πολιτιστικά πρότυπα διαφορετικά από τα κυρίαρχα.

Σε αυτή την κατεύθυνση σκοπεύουμε να αναλάβουμε μία σειρά από δράσεις, με τις οποίες :

• να παρεμβαίνουμε και να στηρίζουμε απεργιακούς , κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς αγώνες και διεκδικήσεις στην περιοχή μας, που πολλές φορές δεν γίνονται γνωστοί, συμβάλλοντας να συγκροτηθεί η αλληλεγγύη των εργαζόμενων κατοίκων της περιοχής στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους,  με στόχο την νικηφόρα έκβασή τους. Αλλά και παρέχοντας οποιαδήποτε δυνατότητα στήριξης (πχ. νομική) σε μια εποχή που όπως όλοι ξέρουμε η εργατική νομοθεσία έχει τελειώσει, η επιθεώρηση εργασίας είναι πλέον ένας διακοσμητικός οργανισμός και η δικαιοσύνη σταμάτησε να είναι τυφλή.
• ·         να μιλήσουμε ιδιαίτερα στα «αόρατα», για το γραφειοκρατικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, κομμάτια της κοινωνίας. Τους ανέργους, τους ελαστικά εργαζόμενους, τους εργαζόμενους που δεν έχουν συνδικαλιστική έκφραση. Θέλουμε να σταθούμε ιδιαίτερα δίπλα στους νέους που δεν έχουν εμπειρία ή και συνείδηση της ανάγκης συλλογικής οργάνωσης, της χρησιμότητας της ένταξής τους σε σωματεία.
• ·         Να βοηθήσουμε στην οργάνωση των ανέργων, ώστε να σπάσει ο ατομικός δρόμος της απελπισίας και της απομόνωσης και να μπορέσουν οργανωμένα να παλέψουν, από κοινού με τους εργαζόμενους, για αύξηση του ποσού, αλλά και της διάρκειας του επιδόματος ανεργίας, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφάλιση, κατάργηση των δημοτικών τελών των ανέργων, δωρεάν μεταφορές κλπ. Δεν φταίει ο άνεργος για την ανεργία του,  ούτε είναι αντίπαλος του εργαζόμενου. Είμαστε όλοι υποψήφιοι άνεργοι και πρέπει να βρούμε τρόπους να σταθούμε όλοι στα πόδια μας και να παλέψουμε για αυτά που μας ανήκουν.
• να δώσουμε πραγματικό νόημα στο εμείς απέναντι στο στρεβλό «εμείς» του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Ένα «εμείς» που δεν διαχωρίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με το χρώμα του δέρματος, του έθνους, της θρησκείας, των προσωπικών προτιμήσεων και χαρακτηριστικών, αλλά που ορίζεται από την ανάγκη και απαίτησή μας για αξιοπρεπή διαβίωση με ίσα δικαιώματα για όλους, ώστε να βάλουμε φρένο στην φασιστική-εθνικιστική ιδεολογία. Να ηττηθούν ο ατομισμός, η παθητικότητα και η μοιρολατρία που είναι το έδαφος που αναπτύσσεται ο φασισμός. Με την ανάπτυξη της συλλογικότητας, των κινητοποιήσεων, της εργατικής αυτοοργάνωσης να εξαφανίσουμε το οξυγόνο με το οποίο το σύστημα θρέφει το φασιστικό φαινόμενο.
• Να υλοποιήσουμε τρόπους έμπρακτης αλληλεγγύης του κόσμου της εργασίας, αλλά και συμβάλλοντας με τη δράση μας  στην ανάπτυξη κινημάτων γειτονιάς με θεματική ό,τι συνολικά καταπιέζει (και αντίστοιχα απελευθερώνει)τον άνθρωπο. Η προσπάθεια αυτή της Ε.Λ θα κρίνεται τόσο στην ικανότητα να στηρίζει τα μέλη της στον αγώνα για επιβίωση μέσα στην κρίση, όσο και στο να αναπτύσσει αποτελεσματικά την αλληλεγγύη μέσα στην τοπική κοινωνία. Στόχος μας δεν είναι να “πουλήσουμε φιλανθρωπία”. Για μας, η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, των φτωχών και των καταπιεσμένων είναι ένα από τα μεγαλύτερά μας όπλα εφόσον συνδέεται με το συλλογικό αγώνα, την  πάλη για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Γιατί η αλληλεγγύη δεν μπορεί να αντικαταστήσει όλα αυτά που σήμερα μας κλέβουν: το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο για όλους, τη δημόσια υγεία για όλους, την κοινωνική ασφάλιση για όλους.
  • Τέλος, να δώσουμε την αξία και τη δυνατότητα της δικής μας συμμετοχής στη καλλιτεχνική δημιουργία και πολιτιστική έκφραση, πέρα και μακριά από εμπορικά δίκτυα που παράγουν κέρδος προς όφελος του κεφαλαίου. Μια προσπάθεια να συνδιαμορφώσουμε τους δικούς μας «διανοούμενους» με επιμόρφωση μέσω δανειστικής βιβλιοθήκης, διαλέξεων, κινηματογραφικών προβολών, θεατρικών ομάδων κ.α. Μια προσπάθεια να γνωρίσουμε την ιστορία του τόπου μας και του εργατικού κινήματος, την περηφάνια αυτών που πάλεψαν να πάρουν πίσω τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο που παρήγαγαν και να απελευθερώσουν την κοινωνική πλειοψηφία από την φτώχεια και την εκμετάλλευση. Αλλά και μια προσπάθεια ιδεολογικής αντιπαράθεσης και ανατροπής στη συνείδηση των εργαζόμενων των θεωριών και ιδεολογημάτων σε ότι αφορά τη μισθωτή εργασία, την εκμεταλλευτική σχέση, την υπεραξία, την κρίση, τον φασισμό. τον πόλεμο.

Είμαστε αποφασισμένοι να λειτουργήσουμε ενάντια στη λογική της ανάθεσης, υιοθετώντας ως αποφασιστικό όργανο αποφάσεων της Εργατικής Λέσχης τη Γενική Συνέλευση των μελών της. Συνειδητά, επιδιώκουμε μία σωματειακού τύπου αμεσοδημοκρατική συλλογικότητα, η οποία θα στηρίζεται στη συναγωνιστική προσφορά, ευθύνη και λογοδοσία.

Η προσπάθεια για την Ε.Λ δεν διεκδικεί τη μοναδικότητα και το αλάθητο. Γνωρίζουμε ότι θα έχει έντονα τα στοιχεία πειραματισμού, σε μια εποχή όπου από τη μια ο συλλογικός κοινωνικός πλούτος φέρνει πιο κοντά από ποτέ την δυνατότητα μιας κοινωνίας πραγματικής ελευθερίας, και από την άλλη επειδή οι καπιταλιστές τον κλέβουνε μετατρέπεται στο μεγαλύτερο εργαλείο φτώχειας, εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης.

Το να υπάρξει η Εργατική Λέσχη ως τέτοιο κύτταρο δράσης, αντίστασης, αλληλεγγύης, εργατικής πολιτικής αναζήτησης,  είναι ένα στοίχημα ανοιχτό, αλλά και ελπιδοφόρο.

 

Καλούμε τον κόσμο της εργασίας, τους νέους, τους άνεργους,

τους μετανάστες της Νέας Ιωνίας,  να συμμετάσχουν ενεργά

στην Εργατική Λέσχη  της πόλης μας.

//