Το νομοσχέδιο «για τις υπαίθριες συναθροίσεις» που κατέθεσε στην Βουλή η κυβέρνηση και θέλει να ψηφίσει άμεσα, προβλέπει –μεταξύ άλλων – πάμπολα μέτρα κατά διαδηλωτών, απαγορεύσεις, εξοντωτικές αποζημιώσεις και ευχέρεια στη διάλυση των συγκεντρώσεων. Το δικαίωμα στη διαδήλωση παραμένει μόνο και όταν το επιτρέπουν η αστυνομία και η κυβέρνηση (sic!)
Η δημόσια συνάθροιση και διαδήλωση όμως είναι θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα και δεν μπορεί να ασκείται με άδεια της κυβέρνησης, ενάντια στην πολιτική της οποίας κυρίως εκδηλώνεται.
Μόνο τυχαία δεν είναι, βέβαια, η χρονική στιγμή που επέλεξε η κυβέρνηση να καταθέσεις το ν/σ, εκμεταλλευόμενη, τόσο την θερινή περίοδο όσο και το κλίμα αυταρχισμού και τρομοκρατίας που η ίδια έχει καλλιεργήσει με αφορμή την πανδημία, σε συνέχεια των αντεργατικών μέτρων που ψηφίστηκαν με ΠΝΠ το προηγούμενο διάστημα.
Τα χρόνια της ανεπίλυτης καπιταλιστικής κρίσης, έχει επιβληθεί ένα νομοθετικό πλέγμα μέσω των τρομονόμων, της κατάργησης του ασύλου, της προσπάθειας πρακτικής κατάργησης του δικαιώματος της απεργίας και τώρα της απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Όσο βαθαίνει η εκμετάλλευση των εργαζομένων και όσων πετιούνται στο περιθώριο τόσο η κρατική παρέμβαση δημιουργεί το εργαλείο καταστολής που θα της χρειαστεί. Θέλει να προλάβει τις οργανωμένες και αυθόρμητες αντιδράσεις οι οποίες μπορούν να ξεπεράσουν όλους τους νόμους.
Με το νομοσχέδιο –σταθερό και διαχρονικό πόθο του ΣΕΒ και του κεφαλαίου – επιχειρείται να επιβληθεί:
- Οι διαδηλώσεις να γίνονται μόνο με άδεια της ΕΛΑΣ, καθώς ο «οργανωτής» θα πρέπει να έχει γνωστοποιήσει σε ειδική πλατφόρμα, χρόνο, μέρος και σκοπό (!) της κινητοποίησης. Το κράτος και η αστυνομία θα είναι πλέον «επίτροποι» στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς και θα αξιολογούν τους στόχους, τα αιτήματα και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων.
- Η αστυνομία να αποφασίζει για το που επιτρέπεται η συγκέντρωση, τι χώρο θα καταλαμβάνει, ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η «μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα».
- Υποχρεωτική δήλωση ατόμου – «οργανωτή» (!)για κάθε διαδήλωση, ο οποίος είναι υπεύθυνος «για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση». Δηλαδή, κυβερνήσεις, κράτος και εργοδότες θα μπορούν να φορτώσουν στον «οργανωτή» όλες τις «βλάβες» και τις ζημιές, που συνήθως προκύπτουν από την προσπάθεια καταστολής μιας διαδήλωσης, ζητώντας εξοντωτικές αποζημιώσεις.
- Υποχρέωση του «οργανωτή» να «ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης» και «συνεργασία» με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή!
- Η διάλυση μιας διαδήλωσης να λαμβάνεται με απλή απόφαση της αστυνομίας, χωρίς καν την παρουσία και εντολή εισαγγελέα.
- Κάθε «αυθόρμητη υπαίθρια συνάθροιση» επιτρέπεται μόνο όταν «δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Προπαντός, η οικονομική λειτουργία της αγοράς, η διασφάλιση των κερδών του κεφαλαίου και της εργασιακής εκμετάλλευσης – γι’ αυτό γίνονται όλα!
- Απαγόρευση των διαδηλώσεων εάν «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια» ή αν «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Μάλιστα, η ΕΛΑΣ θα έχει το δικαίωμα να απαγορεύει προκαταβολικά μια διαδήλωση με βάση τον «εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων»!
Το νομοσχέδιο αυτό, μεταφέρει στο σήμερα σχεδόν αυτούσιες, αρκετές χουντικές διατάξεις, επιβάλλει το κράτος του αστυνόμου και αντιμετωπίζει τους αγώνες ως όχληση, με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου και την «αναίμακτη» προώθηση της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Με το νομοσχέδιο αυτό ακόμα και η καθημερινή πάλη εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, συλλογικοτήτων θα συναντά μεγάλες δυσκολίες.
Βεβαίως, η κυβέρνηση πατά πάνω στην πολύχρονη προετοιμασία δημοτικών αρχών (όπως του Καμίνη, όπως και στο «μεγάλο περίπατο» του Μπακογιάννη), των ξενοδόχων/real estate και του ΣΕΒ, των προηγούμενων κυβερνήσεων
Όλοι, λοιπόν, απέναντι στον εχθρό λαό που για μια ακόμη φορά πρέπει να σωπάσει!
Δεν μας τρομοκρατούν!
Ο αγώνας για το δικαίωμα στη διαδήλωση πρέπει να γίνει υπόθεση του κινήματος, όλου του λαού και της νεολαίας. Κανένας αγώνας δεν πήρε άδεια από την αστυνομία και το κράτος.
Ως Εργατική Λέσχη, στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις και απεργίες των επόμενων ημερών
