ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΣΤΑ 30, του Ρομάν Γκουπίλ
«Καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός»
Μια μοναδική μαρτυρία για το Μάη του ’68 «από τα μέσα», για όλους αυτούς που προτίμησαν να καούν παρά να σκουριάσουν.
Υπόθεση: Δεκάδες είναι τα φιλμ που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναφέρονται στις ταραγμένες μέρες του Γαλλικού Μάη
κι ακόμα περισσότερα αυτά που προσπαθούν να συλλάβουν, ακόμα και στις μέρες μας, το «πραγματικό» νόημα της πιο ανήσυχης μεταπολεμικής δεκαετίας.
Ο Ρομάν Γκουπίλ, στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου τότε, έζησε τα γεγονότα «από μέσα» όντας οργισμένος ακτιβιστής, σε πεζοδρόμια και οδοφράγματα.
Πάντα μαζί του μια οχτάρα κάμερα, καθώς από τα μικρά του κιόλας χρόνια, έβρισκε πολύ πιο απλό να κινηματογραφεί παρά να μιλάει καν.
Πολιτικός του μέντορας, αλλά και κολλητός του, τότε, ο Μισέλ Ρεκανατί, ταγμένος επαναστάτης, παρών σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε σύγκρουση, σε δεκάδες συζητήσεις για το μέλλον και την κατεύθυνση της επανάστασης, ταυτόχρονα, ένα παιδί με ένα διαρκές τραύμα μετά την ανακάλυψη πως ήταν υιοθετημένος.
Θα προηγηθεί εισήγηση σχετικά με την ταινία και τα γεγονότα του Μάη του 68 όπου και εντάσσεται.
Κατά τη διάρκεια αλλά και μετά θα λειτουργεί κοκτέιλ μπαρ.
