Ο ΔΡΑΚΟΣ
Δραματική 1956 | Ασπρ. | Διάρκεια: 105’
Ελληνική ταινία, σκηνοθεσία Νίκος Κούνδουρος,
σενάριο Ιάκωβος Καμπανέλλης με τους: Γιάννη Αργύρη,
Θανάση Βέγγο, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Ντίνο Ηλιόπουλο
Η πρωτοποριακή ταινία του Νίκου Κούνδουρου σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο σε ηλικία 30 ετών και θεωρείται η πρώτη που ξέφυγε από τον καθαρά ψυχαγωγικό και εμπορικό χαρακτήρα των ταινιών της δεκαετίας του ’50, σηματοδοτώντας την απαρχή του επονομαζόμενου νέου ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος πρωταγωνιστεί στον καλύτερο ίσως δραματικό ρόλο της καριέρας του. Αυτόν του συνεσταλμένου και μοναχικού ανθρώπου, του ασήμαντου υπαλληλάκου, που αποφασίζει μετά από μια σειρά συμπτώσεων να εκμεταλλευτεί την ομοιότητά του με έναν αδίστακτο κακοποιό, ώστε να δώσει νόημα στην ύπαρξή του.
Η ταινία, πάνω απ’όλα ένα κοινωνικό δράμα, ένα φιλμ νουάρ επηρεασμένο από το κίνημα του νεορεαλισμού της εποχής, χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από άφθονες πολιτικές αναφορές για τη μετεμφυλιακή περίοδο. Αυτές, σύμφωνα με τον Νίκο Κούνδουρο, βρήκαν απροετοίμαστο το ελληνικό κοινό στα μέσα της δεκαετίας του ’50:
«Οταν η ταινία πρωτοπροβλήθηκε, λίγα χρόνια μετά τον Εμφύλιο, ο Έλληνας θεατής ήταν ανέτοιμος να διαβάσει τις νύξεις και τους συμβολισμούς της ταινίας και αρνιόταν ένα είδος κινηματογράφου που ερχόταν σε σύγκρουση με την αμερικανική κινηματογραφική κουλτούρα που για χρόνια και χρόνια κατέκλυζε τις κινηματογραφικές αίθουσες. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια σιωπής και ο σκοταδισμός που επέβαλαν οι Συνταγματάρχες στον ελληνικό λαό για να ξεπηδήσει ο «Δράκος» σαν ένα σινιάλο αντίστασης στη σιωπή που είχαν επιβάλει οι Συνταγματάρχες προσπαθώντας να πνίξουν στη γένεσή της κάθε ελεύθερη φωνή».
πηγή
tvxs.gr
