Το Σάμερχιλ είναι ένα ανεξάρτητο Βρετανικό ολοήμερο σχολείο. Ιδρύθηκε το 1921 από τον Αλεξάντερ Σάδερλαντ Νηλ με βασικό ιδεολογικό άξονα την πεποίθηση ότι το σχολείο πρέπει να προσαρμόζεται ώστε να ταιριάζει στο παιδί και όχι το αντίστροφο. Είναι μια δημοκρατικά διοικούμενη κοινότητα. Το σχολείο διοικείται μέσω των σχολικών συνελεύσεων, στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν όλοι, προσωπικό και μαθητές, και όπου όλοι έχουν δικαίωμα ισότιμης ψήφου. Αυτές οι συνελεύσεις λειτουργούν και ως νομοθετικό και ως δικαστικό σώμα. Τα μέλη της κοινότητας είναι ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί οι ενέργειές τους να μην προκαλούν κακό στους άλλους, σύμφωνα με την αρχή του Νηλ: «Ελευθερία, όχι ελεύθερη άδεια να κάνεις ό,τι θέλεις» (στο πρωτότυπο: “Freedom not License”). Η αρχή αυτή επεκτείνεται και στην ελευθερία των μαθητών να επιλέγουν ποια μαθήματα, έως και κανένα, θα παρακολουθήσουν.
Το «Σάμερχιλ τη δεκαετία του ’70», μια έκδοση της τηλεοπτικής σειράς ντοκιμαντέρ «Στην Αιχμή» (ελεύθερη μετάφραση του πρωτότυπου τίτλου «Cutting Edge») του τηλεοπτικού καναλιού Channel 4, μεταδόθηκε στις 30 Μαρτίου 1992.
Η τηλεοπτική παραγωγή του 2008 «Σάμερχιλ» που μεταδόθηκε από το BBC One και το CBBC ως σειρά μικρού μήκους, και στο BBC Four ως δράμα μεγάλου μήκους, διεκτυλισσόταν στο Σάμερχιλ και παρουσίαζε το σχολείο καθώς και την εκδίκαση της δικαστικής υπόθεσης του 2000 και των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτήν, εμπλουτισμένη με φανταστικά στοιχεία για λόγους δραματοποίησης. Μεγάλος μέρος της παραγωγής έγινε στην τοποθεσία του Σάμερχιλ με μαθητές να συμμετέχουν ως κομπάρσοι. Η παραγωγή παρουσίαζε μια έκδηλα θετική άποψη του σχολείου καθώς ο σκηνοθέτης, Τζον Ήστ, ήθελε να αμφισβητήσει το σύγχρονο παράδειγμα του τι είναι ένα σχολείο, όπως αυτό κυριαρχεί στο σύγχρονο κοινωνικό φαντασιακό. Βραβεύθηκε με δύο βραβεία BAFTA, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου σεναρίου που είχε συγγράψει ο Άλισον Χιούμ.
Ένα μικρό βίντεο για το σχολείο Summerhill δυστυχώς μόνο στα αγγλικά:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=yt9GtLCaNpU&w=640&h=480]
