Μια ακόμα Κυριακή εφαρμογής του νόμου για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Η έκφραση που μουρμουρίζουμε όλοι μας «τρία χρόνια μνημονίου μας γυρίζουν ένα αιώνα πίσω» βρίσκει άλλο ένα πεδίο εφαρμογής. Είναι σαν να μας περιγελούν κατάμουτρα, όταν μας λένε ότι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές αποφασίστηκε δήθεν για να προσφέρει στους καταναλωτές την ευκαιρία να κάνουν τα ψώνια τους πιο πολλές μέρες του χρόνου και να εκμεταλλευτούν τις «εκπτώσεις».
Μα ποιοι θα είναι αυτοί που θα τρέξουν την Κυριακή να ξοδέψουν τα χρήματα τους; Μήπως οι 1.500.000 άνεργοι που θα βρουν επιτέλους λίγο χρόνο για να βγουν στην αγορά, ή οι 1.000.000 εργάτες του ιδιωτικού τομέα που παραμένουν απλήρωτοι από τρεις έως δώδεκα μήνες; Μήπως οι Δημόσιοι υπάλληλοι με τους κουτσουρεμένους μισθούς ή οι φτωχοσυνταξιούχοι; Ποιος σκέφτεται τους εργαζόμενους στο εμπόριο, που χάνουν την αργία της Κυριακής και την ξεκούρασή τους; Οι μόνοι που ωφελούνται από την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι οι μεγαλέμποροι, οι ιδιοκτήτες πολυκαταστημάτων και οι πολυεθνικές. Από τη μια τσακίζουν τους «μικρούς» για να μαζέψουν μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου στα χέρια τους κ’ από την άλλη για να καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτό τον ανταγωνισμό ξεθεμελιώνουν κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος κ’ ξεζουμίζουν τους υπαλλήλους τους.
Δεν μας λείπουν οι μέρες να ψωνίσουμε|μας λείπουν τα λεφτά κ’ οι ώρες για να ζήσουμε
Ενώ κυβέρνηση, Δ.Ν.Τ. και Ε.Ε. προωθούν και εφαρμόζουν μέτρα που οδηγούν στη φτωχοποίηση και στην υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (σήμερα για τα εμπορικά καταστήματα κι αύριο για όλους μας) παρουσιάζεται από την κυβέρνηση Σαμαρά και από τους πρόθυμους προπαγανδιστές των ΜΜΕ ως ευκαιρία για την τόνωση της απασχόλησης. Η εξαπάτηση είναι τόσο χοντροκομμένη που κανείς δεν μπορεί να την πάρει στα σοβαρά καθώς η ίδια η κυβέρνηση περνά την ίδια περίοδο νόμους που «απελευθερώνουν» τις μαζικές απολύσεις.
Ας πάψουμε όμως κι εμείς να σκεφτόμαστε ως καταναλωτές κι ας σκεφτούμε ως εργαζόμενοι, ως απολυμένοι, ως άνεργοι. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο το εμπόριο. Το εμπόριο υπήρξε ανέκαθεν ο χώρος που εφαρμόζονταν πρώτα όλα τα μέτρα που αργότερα επεκτείνονταν σε όλη την κοινωνία. Ελαστικά ωράρια, ατομικές συμβάσεις, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, το ωρομίσθιο πρώτα εκεί εφαρμόστηκαν πριν γίνουν καθεστώς σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Και μετά τον ιδιωτικό τομέα ακολουθεί το δημόσιο όπου εφαρμόζονται ραγδαία η ευελιξία, η κατάργηση αργιών-υπερωριών κλπ. Το σχέδιο προαποφασισμένο. Όσες ώρες και με όποιες συνθήκες θέλουν αυτοί, με μισθούς πείνας, χωρίς δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο, χωρίς χρόνο για να ζήσουμε, να επικοινωνήσουμε να χαρούμε.
Η δύναμη τους βρίσκεται στην δικιά μας αδυναμία να αντιπαρατεθούμε σε κάθε χώρο δουλειάς και συνολικά απέναντι τους. Έχοντας δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και ηττοπάθειας ανάμεσα στους εργαζόμενους νιώθουν ικανοί να υλοποιήσουν τα πάντα. Μας τσάκισαν τους μισθούς, διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις, σπρώχνουν στο περιθώριο τους ανέργους, διαλύουν την υγεία και την παιδεία, ρήμαξαν τα ασφαλιστικά ταμεία, τώρα θέλουν και την Κυριακή εργάσιμη μέρα.
Αυτό που μας λείπει δεν είναι τα ψώνια τις Κυριακές, τα ρούχα, τα παπούτσια και τα κινητά. Μας λείπουν οι δουλειές με συλλογικές συμβάσεις, ασφάλιση, ωράριο και μισθό αντί για επιδοτούμενα προγράμματα απλήρωτης, εθελοντικής, μαύρης εργασίας. Μας χρειάζονται σωματεία που θα αντιστέκονται στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής απασχόλησης και δεν θα σκύβουν μπροστά στις απαιτήσεις κυβερνήσεων, τρόικας και εργοδοτών.
Να σταματήσουν να παίζουν με τη ζωή μας|Κυριακή 13/4 απεργούμε
Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο στην περιοχή μας δεν είναι μόνοι τους. Μαζί τους είναι και οι εργαζόμενοι του δήμου και η ομοσπονδία των εμποροϋπαλλήλων και το σωματείο εργαζόμενων στο praktiker και άλλα σωματεία και οι αυτοαπασχολούμενοι / μικροέμποροι Καλογρέζας-Νέας Ιωνίας.
Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε και να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.
