Ο ελεύθερος χρόνος μας είναι δικαίωμα και δεν παίρνει ανταλλάγματα
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες στους κλάδους του εμπορίου, η προσπάθεια να καταργηθεί η κυριακάτικη αργία συνεχίζεται. Μπορεί στο ΣΤΕ με απόφαση του να αναστέλλει προσωρινά, μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης, το άνοιγμα των καταστημάτων 52 Κυριακές που είχε ξεκινήσει, όμως αυτό δε πρέπει να μας αρκεί. Ο νόμος για τις 7 Κυριακές τον χρόνο με ανοιχτά τα μαγαζιά παραμένει σε ισχύ. Το σχέδιο τους είναι απλό: ξεκινώντας από τους εμποροϋπαλλήλους θα αναγκαστούν έτσι σιγά σιγά να ακολουθούσουν και άλλοι κλάδοι εργαζομένων που τους τροφοδοτούν να δουλεύουν την Κυριακή με τα ιδία σχεδόν χρήματα.
Είναι ολοφάνερο ότι η προσωρινή απόφαση του ΣΤΕ ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα του αγώνα που γίνεται εδώ και ένα χρόνο από εργαζομένους στο εμπόριο από κοινού με αλληλέγγυους εργαζόμενους άλλων κλάδων και ανέργων. Οι απεργιακές κυριακάτικες κινητοποιήσεις και το σύνολο των παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον Απρίλη και για όλο σχεδόν το καλοκαίρι, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας (με επίκεντρο την Ερμού), αλλά και σε αρκετές γειτονιές και άλλες περιοχές της Ελλάδας, δεν άφηναν κανένα περιθώριο να θεωρηθεί ότι ο αγώνας γινόταν απλώς για την τιμή των όπλων.
Ούτε 52 αλλά ούτε και 7 καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Οι συνομοσπονδίες εμπόρων και επαγγελματοβιοτεχνών (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ) και οι εμπορικοί σύλλογοι που δήθεν εναντιώνονται στις 52 Κυριακές είναι οι ίδιοι που στα πλαίσια της εντατικοποίησης της εργασίας και στο βωμό της αύξησης του κέρδους τους μας αναγκάζουν να υπογράφουμε μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις εργασίας που δε κατοχυρώνουν τίποτα, να δουλεύουμε με ελαστικά ωράρια εργασίας και με μισθούς πείνας. Τα 4ωρα και 12ωρα ωράρια εναλλάσσονται ανάλογα με τις ορέξεις και την διάθεση κάθε αφεντικού πληρώνοντας μάλιστα όποτε και ότι αυτός κρίνει, ενώ καθημερινά μας υπενθυμίζουν πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα και πόσα άτομα περιμένουν για 1 θέση σαν την δίκη μας κάνοντας μας να νοιώθουμε και τυχεροί (τι ειρωνεία!). Παράλληλα οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν συνεχώς: η ορθοστασία, η στενή παρακολούθηση, η μέτρηση της “παραγωγικότητας” και η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνονται. Αλλά και οι ομοσπονδίες των εργοδοτών (ΣΕΒ και ΣΕΛΠΕ) έχουν προσφύγει ενάντια στο πάγωμα των 52 εργάσιμων Κυριακών απαιτώντας την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Να κάνουμε το επόμενο βήμα:
Συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση στους χώρους της δουλειάς!
Οι εργοδότες προκειμένου να κερδίσουν όλο και μεγαλύτερο μέρος της “αγοραστικής πίτας”, προσπαθούν να εντείνουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων διαφορετικών καταστημάτων, αλλά και μεταξύ των συναδέλφων στον ίδιο χώρο δουλειάς. Είναι όμως πλέον προφανές ότι οι εργαζόμενοι στο εμπόριο αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, βιώνουν την εργοδοτική εκμετάλλευση και χάνουν μέρα με τη μέρα τα ίδια κουτσουρεμένα υπάρχοντα δικαιώματα. Εν’ ολίγοις έχουν τα ίδια συμφέροντα, τα οποία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά των εργοδοτών, για αυτό και είναι αναγκαίο να έρθουν σε επικοινωνία, να αγωνιστούν και να τα διεκδικήσουν συλλογικά. Η δύναμη απέναντι στις αυθαιρεσίες και την καταπάτηση των δικαιωμάτων από τους εργοδότες, είναι η ενότητα και ο αριθμός μας.
Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας – Υδραγωγείο
Στην Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας συμμετέχουμε άνθρωποι της περιοχής που πληττόμαστε, όπως όλοι, από την βάρβαρη πολιτική που επιβάλλουν κυβέρνηση Ε.Ε. και ΔΝΤ. Βιώνουμε την ανασφάλεια, την ανεργία, ξέρουμε τι σημαίνει απλήρωτη & μαύρη εργασία, απόλυση, διαθεσιμότητα, ατομική σύμβαση, επαναπρόσληψη με μισθό πείνας. Ζούμε τις συνέπειες των διαλυμένων εργασιακών σχέσεων. Αγωνιούμε για το παρόν & το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, της κοινωνίας γενικότερα.
Νιώθουμε την ανάγκη να στηρίξουμε και να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων στο εμπόριο. Καλούμε τους εμποροϋπαλλήλους να έρθουν σε επαφή, πρώτα μεταξύ τους, μετά με εργαζόμενους άλλων κλάδων αλλά και ανέργους, να ενημερωθούν, να συζητήσουν, να συμμετέχουν και να κατανοήσουν ότι η οργάνωση και η συλλογική δράση μπορούν να φέρουν θετικό αποτέλεσμα. Στα πλαίσια αυτά όπως μπορούμε θα συμβάλλουμε διαθέτοντας όλες τις δυνάμεις μας αλλά και υποδομές όπως τον χώρο μας για πραγματοποίηση συνευρέσεων, συνελεύσεων αλλά και νομική υποστήριξη όποτε μας ζητηθεί.
Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι!
- Κανένας εργαζόμενος απλήρωτος
- Όχι στα εξοντωτικά ελαστικά ωράρια εργασίας
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Πλήρης απασχόληση με ανθρώπινο ωράριο, αύξηση αμοιβών για μια αξιοπρεπή ζωή.
- Όχι στις εκδικητικές απολύσεις, στον αυταρχισμό των εργοδοτών και την ανακύκλωση των εργαζόμενων
Για να διεκδικήσουμε όλα όσα δικαιούμαστε απαιτείται ένας πολύμορφος, παρατεταμένος και συντονισμένος αγώνας. Η απεργία στις 27 Νοέμβρη να γίνει ένας σταθμός σε αυτή την προσπάθεια.
