Ως Εργατική Λέσχη Ν. Ιωνίας, συνυπογράφουμε το παρακάτω κείμενο και συμμετέχουμε σε κοινές παρεμβάσεις με άλλες εργατικές συλλογικότητες εν όψει του Πάσχα.
Συναδέλφισα, Συνάδελφε,
Είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι της περιοχή, που δραστηριοποιούμαστε στην Εργατική Λέσχη Καλλιθέας και την Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης. Κι εμείς, όπως εσύ, ζούμε σε πολύ άσχημες συνθήκες. Περισσότερο είμαστε περιπλανώμενοι ανάμεσα σε δουλειές που πιο πολύ μοιάζουν με δουλειές, παρά είναι. Άλλοι απλήρωτοι, άλλοι ανασφάλιστοι. Τρέχουμε χωρίς αύριο. Και το μεροκάματο… ούτε λόγος ότι μπορεί να φτάνει για να ζει κανείς ανθρώπινα. Περισσότερο είναι χαρτζιλίκι και για τα υπόλοιπα τσοντάρουν οι γονείς ακόμη και οι παππούδες με τη σύνταξή τους.
Τα αφεντικά βάλανε στο μάτι την εργασία μας και η Κυβέρνηση τους κάνει πλάτες. Είμαστε ακριβοί!! Έτσι μας λένε, άρα μας δίνουν ψίχουλα για να μη χάσουν ευρώ απ’ τα κέρδη τους.
Μαζί με τα χαμηλά μεροκάματα, τα εξοντωτικά ωράρια, τις Κυριακές, τα απλήρωτα νυχτερινά, έρχεται και αναβαθμισμένη βία στους χώρους δουλειάς. Η ανεργία που αξιοποιείται από το σύστημα για να κρατά χαμηλά την αξία της εργασίας μας, είναι ταυτόχρονα και απειλή για την ζωή μας. «Αν σ’ αρέσει, αλλιώς θα βρω άλλον» είναι η επωδός σε κάθε απαίτηση του εργοδότη που δεν θέλουμε να δεχτούμε. Ενώ παράλληλα, ξεδιπλώνεται ένα κουβάρι απειλών από προϊσταμένους και κάθε λογής ρουφιάνους και παρατρεχάμενους των αφεντικών και από δίπλα η Κυβέρνηση να νομοθετεί κάθε αυθαιρεσία και να αναιρεί ακόμη και το δικαίωμα μας στην απεργία.
Όμως δεν μείναμε απομονωμένοι, εύκολα θύματα στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών. Συλλογικά αντιμετωπίζουμε το φόβο και την επίθεση στις τσέπες μας, στις δουλειές μας, στην αξιοπρέπειά μας. Δώσαμε κάμποσες μάχες στις γειτονιές μας με επιτυχία. Πολλά αφεντικά ξέροντας ότι θα μας βρουν μπροστά τους δεν τόλμησαν να ζητήσουν πίσω το δώρο. Αυθαίρετα απολυμένοι κι απλήρωτοι επαναπροσλήφθηκαν και πήραν τα οφειλόμενα χάρη στην κοινή μας δράση. Μέσα από την πάλη δυναμώσαμε περισσότερο κι είμαστε πια ακόμη πιο έτοιμοι για να στηρίξουμε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Με μαζική, διαρκή παρουσία, για όσο και ό,τι χρειαστεί. Με νομική υποστήριξη, παράσταση στην επιθεώρηση εργασίας, εφόσον κάποιος ή κάποια επιλέξει την καταγγελία του εργοδότη που παρανομεί.
Σε αυτό το τοπίο το χειρότερο είναι να είσαι μόνος. Αυτό εξάλλου θέλουν οι εργοδότες και η κυβέρνηση.
Συναδέλφισα, συνάδελφε, δεν μπορούμε να περιμένουμε τις εκλογές για να λυθούν τα προβλήματα από μια «άλλη κυβέρνηση». Μόνο με μας πρωταγωνιστές μπορούν ν’ αλλάξουν τα πράγματα.
Αν δεν βολεύεσαι με το «δουλίτσα να υπάρχει και ότι να ‘ναι …» πάρε τη ζωή στα χέρια σου.
Έλα να καταγγείλεις κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, έλα να παλέψουμε όλοι μαζί για:
- Μισθό σύμφωνα με τις ανάγκες μας!
- Λιγότερες ώρες εργασία, δουλειά για όλους και όλες!
- Κάτω τα χέρια από τις απεργίες, τις αργίες και τις ζωές μας!
Αυτό που φοβούνται, είναι η δύναμή μας! Ας δείξουμε τα δόντια μας σε όσους μας καταδυναστεύουν.
