Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και πρωταγωνιστές-θύματα εκατοντάδες χιλιάδες. Αρχικά, με κάποια -υπαρκτή ή όχι δεν έχει σημασία- αφορμή, η «πολιτισμένη» δύση (κομψή ονομασία για τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΟΗΕ), βομβαρδίζει τις χώρες που έχει φροντίσει να κρατάει τους λαούς τους όμηρους στην εξαθλίωση. Μετά από αυτό, χιλιάδες άνθρωποι -νέοι , γυναίκες ανήλικα παιδιά – ακολουθούν τη γνωστή διαδρομή. Πορεία προς τα δυτικά με ό,τι τους έχει απομείνει, προκειμένου να γλιτώσουν από τις σφαγές, προκειμένου να ζήσουν.
Η πολιτισμένη δύση όμως ορθώνει φρούρια απέναντι σε αυτά τα ποτάμια των απελπισμένων που η ίδια έχει δημιουργήσει. Τα παραδείγματα πάρα πολλά, ειδικά στην περιοχή μας. Ανθρώπινα καραβάνια δυστυχισμένων και ξεριζωμένων ανθρώπων από τη Λιβύη, το Αφγανιστάν τη Συρία από ολόκληρη τη Μέση Ανατολή αμέσως μετά τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» προσπαθούν να ξεφύγουν από την κόλαση και το θάνατο.
Η Ελλάδα δεν είναι άμοιρη των ευθυνών, καθώς όλες οι κυβερνήσεις της πρόθυμα έσπευσαν να συμβάλλουν στις «ανθρωπιστικές εκστρατείες», είτε παρέχοντας διευκολύνσεις στα βομβαρδιστικά μέσω των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, είτε με συμμετοχή εκστρατευτικών σωμάτων στις χώρες αυτές, με το πρόσχημα των συμμαχικών μας υποχρεώσεων. Επιπρόσθετα, εφαρμόζοντας φασιστικού τύπου μεθοδεύσεις, η Ελλάδα ορθώνει φράχτες στον Έβρο προκειμένου να εμποδίσει την είσοδο των κυνηγημένων ανθρώπων, σαν συνέπεια και των επαίσχυντων συνθηκών Δουβλίνο Ι & ΙΙ.
Παράλληλα, διατηρεί τα λεγόμενα «Κέντρα κράτησης μεταναστών», όπου συλλαμβάνει και στοιβάζει σε αυτά όσους εισέρχονται στη χώρα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα. Ουσιαστικά πρόκειται για Στρατόπεδα Συγκέντρωσης αφού το μόνο πράγμα για το οποίο οδηγούνται εκεί οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι η είσοδός τους στη χώρα. Η ύπαρξή τους αποτελεί ντροπή για τον πολιτισμό μας. Η άμεση κατάργησή τους και η απελευθέρωση όλων των προσφύγων είναι το λιγότερο που μπορούμε να απαιτήσουμε.
Ο λαός μας, που έχει βιώσει την προσφυγιά και τη μετανάστευση στο παρελθόν και που την ξαναβιώνει σήμερα λόγω των αντεργατικών πολιτικών που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί παρά να έχει μόνο μία στάση.
–Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στα θύματα του πολέμου.
-Αγώνας για την παροχή ασύλου και ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους το επιθυμούν.
-Ίσα δικαιώματα για όλους.
-Αγώνας ενάντια στους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς, ώστε κανένας άνθρωπος να μην υποχρεώνεται να γίνει πρόσφυγας.
Στην περιοχή μας σε χώρο του δήμου Νέας Ιωνίας, φιλοξενούνται εδώ και περίπου δύο μήνες οκτώ πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία. Πρόκειται για γυναίκες και μικρά παιδιά που στην κόλαση του εμφυλίου στη χώρα τους έχουν χάσει τους συγγενείς τους. Ο λαός της περιοχής μας οι συλλογικότητες που δρουν, από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν αυτούς τους πρόσφυγες. Όμως πάντα υπάρχουν περισσότερα να γίνουν. Αγωνιζόμαστε για να βρεθεί μια μόνιμη λύση για τους ανθρώπους αυτούς. Να τους αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα πολέμου και να ενταχθούν ομαλά, εφ’ όσον το επιθυμούν, στην κοινωνία.
Στα πλαίσια αυτά καλούμε σε μαζική συμμετοχή στην εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης που διοργανώνεται την Κυριακή 8 Μαρτίου στο χώρο της Εργατικής Λέσχης Ν. Ιωνίας, από τις 18:00 και μετά (Ελ. Βενιζέλου 84, άγαλμα Μητέρας).
Μετά τη συζήτηση με τους Σύρους πρόσφυγες, θα ακολουθήσει γλέντι οικονομικής ενίσχυσης με τη ρεμπέτικη κομπανία «Καπνισμένο Τσουκάλι». Επίσης, θα έχουμε συλλογική κουζίνα με φαγητά που θα μαγειρέψουμε όλοι και οι ίδιοι οι πρόσφυγες.
-Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Ιατρείο Ν. Φιλαδέλφειας/Χαλκηδόνας-Ν. Ιωνίας και γύρω περιοχών
-Δ΄ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
-Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας – υδραγωγείο
-ΚΕΕΡΦΑ Ν. Ιωνίας
-Λαϊκή Συνέλευση Ν. Φιλαδέλφειας
-Σύλλογος εκπαιδευτικών Π.Ε. «Αριστοτέλης»
-Σωματείο εργαζομένων δήμου Νέας Ιωνίας
